Ο όρος “ιδιοπαθής υπέρταση” αναφέρεται στην υψηλή αρτηριακή πίεση χωρίς να ανευρίσκεται κάποια παθοφυσιολογική αιτία. Ο όρος είναι συνώνυμος με το “πρωτοπαθής υπέρταση”.
Αντίθετα, “δευτεροπαθής υπέρταση” είναι η υπέρταση η οποία οφείλεται σε ένα σαφές αίτιο, όπως η νεφρική νόσος.
Η τιμές της αρτηριακής πίεσης κυμαίνονται μέσα στο 24ωρο. Αλλάζουν μετά από σωματική άσκηση, κατά την ξεκούραση, όταν υπάρχει πόνος, όταν κανείς είναι αγχωμένος ή θυμωμένος. Περιστασιακά αυξημένες τιμές πίεσης δεν σημαίνει ότι έχετε υπέρταση. Για να τεθεί η διάγνωση υπέρτασης, θα πρέπει να υπάρχουν επαναλαμβανόμενα υψηλές μετρήσεις.
Οι περισσότερες περιπτώσεις υπέρτασης (95%) στον πληθυσμό είναι περιπτώσεις ιδιοπαθούς υπέρτασης.
– Dr Αγγελάκη Χριστίνα
Παράγοντες κινδύνου και ιδιοπαθής υπέρταση
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που θεωρείται ότι συνδέονται με την εμφάνιση ιδιοπαθούς υπέρτασης, όπως γενετικοί παράγοντες, διατροφή, απουσία σωματικής άσκησης, αυξημένο σωματικό βάρος, παχυσαρκία
Ιδιοπαθής υπέρταση – συμπτώματα
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παρατηρούν κάποια συμπτώματα αν παρουσιάζουν ιδιοπαθή υπέρταση. Ανακαλύπτουν συνήθως τυχαία ότι η πίεσή τους είναι υψηλή, κατά τη διάρκεια μιας τυπικής ιατρικής επίσκεψης στο γιατρό τους.
Η ιδιοπαθής υπέρταση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως παρουσιάζεται στη μέση ηλικία (γύρω στα 55 έτη). Σε εκείνες τις περιπτώσεις που υπάρχει μία πιο πρώιμη έναρξη, θεωρείται ότι εμπλέκονται περισσότερο γενετικοί παράγοντες.
Θεραπεία ιδιοπαθούς υπέρτασης
Δεν υπάρχει θεραπεία για την ιδιοπαθή υπέρταση, όμως υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστεί:
- Αλλαγές τρόπου ζωής, όπως σωματική άσκηση 30 λεπτά κάθε ημέρα
- Απώλεια βάρους / αδυνάτισμα
- Διακοπή καπνίσματος, περιορισμός αλκοόλ
- Μείωση άγχους και στρες
- Υγιεινή διατροφή και περιορισμό στη λήψη άλατος και λιπών, υψηλό σε φυτικές ίνες και κάλιο